Wegkruis, Stationsweg-Bongerdstraat, Venray

Beschrijving

 

Reden van de stichting: De stichter was Broeder van het bijengilde Martinus Arts, die woonde op “Leste Plats” en daarom ook “Leste Martinus” genoemd werd. Hij zou na een bijzonder goed bijenjaar het kruis geplant hebben om de spokerij op de wegsplitsing te bezweren. De paarden met kar konden voorheen slechts met de grootste moeite deze plek voorbij kome

Corpus: het corpus heeft een opvallende vormgeving. Het meest bijzondere is, dat de voeten naast elkaar op een schuin aflopende sokkel zijn gespijkerd. Er is veel zorg besteed aan de vormgeving van de haren. De lange gekrulde lokken hangen voorlangs de schouders. Het ringbaardje en het kapsel van de hoofdharen zijn zorgvuldig uitgewerkt. Het hoofd is getooid met een doornenkroon. De gestrekt armen met de handen met gesloten vingers reiken tot ruim boven het naar rechts neigende hoofd. De lange en forse lendendoek reikt tot over de linkerknie. Hij wordt opgehouden met een koord. Het beeld is uitgevoerd in de romantische neo-gotische stijl.

(Kunst)Historische gegevens: Het originele corpus uit Kevelaer werd in 1946 opgevolgd door een exemplaar van keramiek. Dat is in 1989 vervangen door een kopie van corpus nr. 30. Het keramieken corpus is naar het Freulekeshuus gegaan.

Originele corpus gemaakt door Atelier St.-Joris Beesel in 1946. Materiaal: gebakken klei, geglazuurd. Huidige plaats: museum ‘t Freulekeshuus, sinds 1989.

Kopiebeeld gemaakt in 1989, van kunststof

Kruis van hout met luifel en offerblok en knielbank

tekstbord

OFFER

VOOR DE

ZIELEN DES VAGEVUURS

in top

INRI

Aanvullende gegevens: Een oud houten corpus, dat uit Kevelaer afkomstig was sierde tot 1944 dit kruis. Bij terugkomst na de evacuatie bleek het corpus vernield te zijn. Door de buurt werd geld bijeengebracht om bij St.-Joris in Beesel een nieuw geglazuurd stenen beeld te laten bakken. De gemeente leverde het kruishout. In 1988 is het originele stenen corpus naar het Freulekeshuus gegaan. In 1989 werd een nieuw kruishout in oude trant herplaatst. Er werd toen een corpus van kruis nr. 30 Veulenseweg gehangen. Het vorige corpus van St.-Joris werd vervangen door het corpus nr. 30 omdat dit meer gelijkenis vertoonde met het corpus volgens de oude trant. Het offerblok is in het onderste deel van de staander ingebouwd in een houten kokervormige omkasting, hoog 50 cm.

Verharding / Groenvoorziening: In juli 2003 werd de gerenoveerde Stationsweg opgeleverd en werd de aankleding van het plantsoentje aangepast. De grote coniferen werden vervangen door nieuwe. Achter het kruis staat een groene struik en hortensia’s. Door de gemeente werd een granieten zitbankje (110x40x10x hoog 45 cm.)geschonken. Om het plantsoentje werd een smeedijzeren hekje, hoog 50 cm. geplaatst. Het voorste gedeelte werd beklinkerd met kasseien.

 

 

 

Publicaties

1. Zonder titel, betreft kraken van het offerblok, in Peel en Maas, 28 mei 1955.en 1 juni 1907
2. Dick van den Munckhof, zonder titel, aflevering uit de serie in Peel en Maas, 10 april 1981 .
3. ‘Nieuwe wegkruisen op Goede Vrijdag’, in Dagblad voor Noord-Limburg, 25 maart 1989.
4. Zonder titel, betreft de herplaatsing, in Peel en Maas, 30 maart 1989.
5. ‘Stationsweg feestelijk heropend’, in Peel en Maas, 20 juli 2000.
6. ‘Swaentje voor Koos Swinkels’, in Grens en Maas, 1 oktober 2003.
7. ‘Kruisvernieuwingen in de Goede Week’, in Peel en Maas, 23 maart 1989.
8. ‘Oude foto’, aflevering uit de serie van Jan van der Putten, in Peel en Maas, 22 januari 2004.
9. ‘Koester uw monument’, aflevering uit een serie in Peel en Maas, 10 november 2005.
10. ‘Opknapbeurt kruisen’, in Peel en Maas, 18 oktober 2009.

Literatuur

1. Koos Swinkels (red.), Monumentjes van devotie (Venray 1986) 81.
2. Koos Swinkels en Tjerk Loeff, Kruisen en kapellen in Venray. Kunst langs de straat
   (Venray 2006) 20, 24, 33.